Τα συμπτώματα της παρουσίας παρασίτων στο σώμα μπορεί συχνά να φαίνονται ασυνεπή και ανεξήγητα, και παρόλο που η σκέψη είναι εκφοβιστική, είναι πιο κοινά από ό, τι πιστεύουν πολλοί. Υπάρχουν πολλοί οργανισμοί στον κόσμο - διάφοροι τύποι σκουληκιών, πρωτόζωα που μπορούν να παρασιτοποιήσουν σχεδόν όλα τα εσωτερικά όργανα ενός ατόμου και να προκαλέσουν συμπτώματα διαφόρων ασθενειών. Τι δοκιμές πρέπει να κάνετε για παράσιτα και πότε να το κάνετε, μπορείτε να μάθετε από αυτό το άρθρο.
Πότε πρέπει να δοκιμάσω;
Τις περισσότερες φορές, η μόλυνση με παρασιτικές ασθένειες συμβαίνει όταν τρώτε λαχταριστά λαχανικά και φρούτα, κακώς επεξεργασμένο κρέας, ψάρι, ωμό νερό, καθώς και μέσω επαφής με τα νοικοκυριά όταν χρησιμοποιείτε κοινά σκεύη, παιχνίδια σε παιδιά.
Υπάρχουν οι ακόλουθοι τύποι παρασίτων:
- Πρωτόζωα (λάμπλια, αμόμπα, πλασμώδες ελονοσία).
- Παρασιτικά αρθρόποδα (ακάρεα demodex, ο αιτιολογικός παράγοντας της ψώρα).
- Παρασιτικά σκουλήκια (ελμινθών).
Οι πιο συχνές παρασιτικές ασθένειες προκαλούνται από ελμινθούς (σκουλήκια) και εμφανίζονται σε μικρά παιδιά, ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων και κοινωνικά μειονεκτούντα άτομα.
Το κύριο χαρακτηριστικό των παρασίτων είναι η ασυνεχής ύπαρξή τους στα αρχικά στάδια. Για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά τη μόλυνση, δεν εκδηλώνονται με κανέναν τρόπο και προκαλούν έντονα συμπτώματα ήδη σε προχωρημένα στάδια.
Μπορείτε να αναγνωρίσετε την παρουσία παρασίτων στο σώμα με τις ακόλουθες εκδηλώσεις:
- Φούσκωμα, αέριο, δυσκοιλιότητα, διάρροια, πόνος στο στομάχι, έντερα.
- Μειωμένη ή αυξημένη όρεξη, δυσφορία μετά το φαγητό.
- Μη κινητήρια απώλεια βάρους.
- Κνησμός του δέρματος, ακατανόητα εξανθήματα, δερματίτιδα, κνίδωση.
- Χρώμα του δέρματος, αυξημένη κόπωση ή διάγνωση αναιμίας (συχνότερα έλλειψη σιδήρου)
- Υπερβολική εργασία, διαταραχές ύπνου (υπνηλία, αϋπνία).
- Λείανση των δοντιών στον ύπνο, παρατεταμένος βήχας.
Εάν εμφανιστούν αυτά τα συμπτώματα, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γενικό ιατρό και να δοκιμάσετε τα παράσιτα.
Τι δοκιμάζει να μεταδώσει τα παράσιτα
Υπάρχουν πολλές μελέτες για τον εντοπισμό της παρουσίας παρασίτων (πρωτόζωα, αρθρόποδα, ελμινθών) στο σώμα.
Δεδομένου ότι οι πιο συχνές ασθένειες είναι οι ελμινθάσες, ο καλύτερος τρόπος για να δοκιμάσετε τα παράσιτα είναι να κάνετε τεστ κοπράνων.
Για τη διεξαγωγή μιας τυπικής μελέτης, ο ασθενής θα πρέπει να συλλέξει τρία ξεχωριστά δείγματα κοπράνων από διαφορετικές περιοχές του ίδιου τμήματος σε ένα αποστειρωμένο δοχείο και να παραδώσει το βιοϋλικό στο εργαστήριο το συντομότερο δυνατό. Ένας βοηθός γιατρού-εργαστηρίου εξετάζει τα ληφθέντα δείγματα με μικροσκόπιο και μπορεί να αναγνωρίσει τόσο τα ζωντανά παράσιτα όσο και από ένα ωάριο.
Μια τυπική μελέτη των περιττωμάτων για τα αυγά των σκουληκιών δεν είναι πάντα ενημερωτική. Λόγω των ιδιαιτεροτήτων του κύκλου ζωής των παρασίτων, στο δείγμα δοκιμής, αντί των αυγών ή ενός ενήλικα, μπορεί να υπάρχουν νεκρά ελμίνθια ή τα θραύσματά τους, τα οποία δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη διάγνωση της νόσου.
Πιο ενημερωτική είναι η εκτεταμένη ανάλυση κοπράνων, η οποία χρησιμοποιεί την αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης. Αυτή η τεχνολογία επιτρέπει την ανίχνευση του DNA του ελμίνθου ακόμα και αν είναι νεκρό, σε κατάσταση αδρανοποίησης ή μόνο θραύσματα του οργανισμού έχουν εισέλθει στο υπό μελέτη υλικό.
Για να πούμε με ακρίβεια αν υπάρχουν παράσιτα στο σώμα ή όχι, η δοκιμή πρέπει να πραγματοποιείται τουλάχιστον τρεις φορές σε διαφορετικές ημέρες. Η ακρίβεια μιας μεμονωμένης μελέτης, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, είναι 50%, ενώ με μια τριπλή μελέτη, αυξάνεται στο 99%.
Μια άλλη, όχι λιγότερο σημαντική ανάλυση είναι οι ορολογικές αντιδράσεις - προσδιορισμός του επιπέδου των αντισωμάτων στο παράσιτο. Μπορούν να εντοπίσουν οξεία (IgM) και χρόνια ή αναβαλλόμενη ελμινθική εισβολή (IgG). Επίσης, μπορούν να προσδιορίσουν τη μόλυνση με παράσιτα που δεν μπορούν να βρεθούν στα κόπρανα.
Μερικά ελμίνθια παρασιτούν στους χοληφόρους πόρους και μπορούν επίσης να σχηματίσουν κύστεις στους πνεύμονες, το ήπαρ και τον εγκέφαλο. Μπορούν να υποψιαστούν από τα αντίστοιχα κλινικά συμπτώματα και να ανιχνευθούν χρησιμοποιώντας ορολογικές εξετάσεις, ακτινογραφίες, CT ή MRI, καθώς και με βιοψία.
Για τη διάγνωση παρασιτικών δερματικών παθήσεων (ψώρα, demodicosis, ορισμένοι τύποι ελμινθών), ξύσιμο και βιοψία του δέρματος, χρησιμοποιούνται συγκεκριμένες εξετάσεις (ιώδιο) και ορολογικές εξετάσεις.
Τι εξετάσεις πρέπει να κάνει ένας ενήλικας για παράσιτα;
Οι ενήλικες είναι λιγότερο πιθανό να υποφέρουν από ελμινθίαση, καθώς ακολουθούν στενότερα τους κανόνες προσωπικής υγιεινής, λιγότερο συχνά τρώνε άπλυτα φρούτα και λαχανικά από τον κήπο και έχουν επίσης λιγότερη επαφή με ζώα του δρόμου κατά τη διάρκεια των παιχνιδιών.
Είναι απαραίτητο να κάνετε εξετάσεις για ελμινθίαση για ενήλικες παρουσία ορισμένων μη ειδικών καταγγελιών (στομαχικές διαταραχές και έντερα, παρατεταμένος κνησμός του δέρματος, εξάνθημα, αδυναμία, κόπωση, αναιμία), για όλους τους ασθενείς πριν από την είσοδο στο νοσοκομείο και επίσης τακτικά ως μέρος μιας προληπτικής μελέτης για ορισμένες κατηγορίες εργαζομένων.
Σε αυτά περιλαμβάνονται υπάλληλοι της βιομηχανίας τροφίμων, άτομα που εργάζονται με παιδιά (φροντιστές και νταντάδες σε νηπιαγωγεία, εκπαιδευτικοί, επικεφαλής αθλητικών τμημάτων)Αυτά τα άτομα πρέπει σίγουρα να εξεταστούν για εντεροβίαση και ασκηρίαση.
Οι κυνηγοί και οι αγρότες θα πρέπει να ελέγχονται τακτικά για τριχίνωση και ισχυροειδοειδίαση · είναι σημαντικό για τους ψαράδες να υποβάλλονται σε ορολογική εξέταση για την ανίχνευση της οπίσθιας. Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το ποιες εξετάσεις πρέπει να ληφθούν σε αυτήν ή σε αυτήν την περίπτωση μπορείτε να λάβετε από έναν θεραπευτή.
Τι δοκιμές για τη μετάδοση παρασίτων σε ένα παιδί
Κάθε παιδί πρέπει να υποβληθεί σε πλήρη διάγνωση, προκειμένου να εντοπίσει σκουλήκια και να συνταγογραφήσει αποτελεσματική θεραπεία εναντίον του πριν από το νηπιαγωγείο και το δημοτικό σχολείο (κατά την είσοδο, μετά από μεγάλο διάλειμμα ή ασθένεια). Επίσης, σε προσχολικά ιδρύματα και σχολεία, υπάρχουν υποχρεωτικές τακτικές προληπτικές εξετάσεις για την ανίχνευση ελμινθικών προσβολών στα αρχικά στάδια και την πρόληψη της εξάπλωσής τους.
Για τη διάγνωση της ελμινθίαση, τα παιδιά πρέπει να κάνουν μια γενική ανάλυση των περιττωμάτων, καθώς και να ξύσουν από τις περιπρωκτικές πτυχές.
Το ξύσιμο αναγνωρίζεται ως η πιο αποτελεσματική και ακριβής μέθοδος για τη διάγνωση της εντεροβίασης (μια ασθένεια που προκαλείται από καρκίνο). Κατά τη διάρκεια αυτής, πριν πάτε στην τουαλέτα και στην τουαλέτα του περινέου, λαμβάνεται ένα ειδικό βαμβακερό στυλεό, μια σπάτουλα ή ένα μικρό κομμάτι διαφανής ταινίας από τις περιπρωστικές πτυχές, το οποίο στη συνέχεια εφαρμόζεται σε γυάλινη διαφάνεια και εξετάζεται με μικροσκόπιο . Σε περίπτωση ασθένειας, ο εργαστηριακός βοηθός θα βρει αυγά φιδιού στο δοκιμαστικό υλικό.
Η θεραπεία για παρασιτικές ασθένειες συνταγογραφείται από γιατρό ή παιδίατρο, σε δύσκολες περιπτώσεις - από ειδικό για τις μολυσματικές ασθένειες. Με δερματικές αλλοιώσεις (μερικά ελμινθία, με ψώρα ή αποδημία), η θεραπεία επιλέγεται από δερματολόγο.
Είναι σημαντικό να μην καθυστερήσετε την επικοινωνία με έναν ειδικό εάν υποψιάζεστε μια παρασιτική νόσο, καθώς η καθυστέρηση στη θεραπεία μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές στον ίδιο τον ασθενή και επίσης αυξάνει τον κίνδυνο μετάδοσης της νόσου σε άλλους.